Zmiany tu

w naszej Albercie i tam w Polsce po ostatnich wyborach. W Albercie po 4 dekadach rzadow konserwatystow wygrali socjalisci z NDP. Albertanie skopiowali "posuniecie Greka". Jak byl dobrobyt i laly sie petrodolary to za konserwa cala geba. Gdy bieda zagladnela w oczy, na oleju juz zarobic w Albercie nie mozna, to wybrali socjalistow. Jak juz dzielic biede to po rowno, eh?

W Polsce w koncu w polityce zaczyna dominowac zdrowy rozsadek, a nie wszechobecna propaganda. Ze ruski prezydent odszedl to nie znaczy, ze przyjda wkrotce zmiany. Ruska V kolumna dobrze zasadzona jest na nizszych szczeblach politycznej wladzy w Polsce. Niemniej, szczere gratulacje dla pana Dudy i zycze mu wszystkiego najlepszego w tej XXI-wiecznej batalii o role Polski w swiecie.

"Subjects with a history of cannabis use were about 30 percent less likely to have diabetes compared to non-using subjects" - Study: Cannabis Use Inversely Associated With Diabetes norml.org/news/2015/05/21/study-cannabis-use-inversely-associated-with-diabetes.

00:25 Hrs. Budzi mnie siusiu.

03:48 Hrs. Budzi mnie siusiu.

05:00 Hrs. Budzik zrywa mnie na rowne nogi. Na dworze 17-stopniowo. Temp. w kuchni 20C. + zrywam kartke z kalendarza: "Ciagle musi czlowiek robic doswiadczenia, az wreszcie zabraknie mu czasu, aby z nich skorzystac" - JEAN PAUL.

05:16 Hrs. Lektura tronowa. "wSIECI HISTORII".

W 1345 r. Ludwik Wegierski przywrocil zwierzchnictwo korony wegierskiej nad Chorwacja, zas w latach 1356-1357 odzyskal Dalmacje. W zawartym w 1358 r. w Zadarze traktacie pokojowym Wenecja zrzekla sie "na zawsze" zarowno dalmatynskich miast, jak i wysepek, uznala Ludwika i jego potomkow jedynymi panami tych ziem, a dalmatynskim lodziom zapewnila swobode handlu na Adriatyku. Wegierskie zwierzchnictwo rozciagalo sie takze na sasiednie panstwa lenne - Bosnie, Serbie, Bulgarie i ksztaltujace sie wowczas rumunskie ksiestewka. Korzysci z posiadania panstw lennych objawily sie w epoce tureckich ekspansji: kraje te, dopoki istnialy, przyjmowaly na siebie czesc tureckich atakow wymierzonych w Wegry.
Ale do Polski Ludwik Wegierski nie przyjechal jako zdobywca. Brat jego matki Kazimierz Wielki zawarl w 1339 r. w Wyszehradzie uklad sukcesyjny z dynastia Andegawenow.Jako spadkobierca polskiego tronu Ludwik wielokrotnie spieszyl Kazimierzowi Wielkiemu na pomoc ze swoimi wojskami, walczac przewaznie z litewskimi poganami. Jego osoba nie byla zatem obca polskiej szlachcie, kiedy w 1370 r., po smierci Kazimierza, koronowano go na krola Polski. Ludwik rzadko bywal w Polsce, kierowanie krajem powierzyl przebywajacej w Krakowie krolowej matce. Elzbieta Lokietkowna nieporadnie miotala sie wsrod obcych jej zawilosci polskiej polityki wewnetrznej, czym wielu polskich moznowladcow nastroila antywegiersko.
Krotkie krolewskie rzady w Neapolu, odzyskanie Dalmacji, wiele panstw lennych na Balkanach i unia personalna z Polska podniosly range Ludwika Wegierskiego w oczach Europy. We wstepie do XIV-wiecznej wloskiej kroniki czytamy, ze "byl krolem siejacym najwiekszy postrach wsrod niewiernych, najpotezniejszym wladca chcrzescijanskim na swiecie, jaki urodzil sie od czasow cesarza Karola Wielkiego". Tymczasem krzepki, potezny krol, ktory ryzykowal swoje zdrowie w niezliczonych wojnach, ostatnie lata zycia spedzil z dala od ludzi, schowany. Wedlug owczesnych zrodel dotknela go ciezka odmiana tradu, ktora calkowicie wyzula go z sil. "By zarliwiej i bogobojniej zajmowac sie dobrymi uczynkami i miec czas na modlitwe, wybral zycie kontemplacyjne" - pisal jego wierny kronikarz Janos Kukullei. Ludwig Wegierski przebywal glownie w lezacych posrod lesistych gor palacach mysliwskich w Diosgyor i Zwoleniu, ale duzo czasu spedzal rowniez w klasztorze paulinow w Marianosztra. A jednak historia zapamieta go nie jako schorowanego pustelnika, lecz jako rycerza w sile wieku, ktory przy oblezeniu pierwszy wspinal sie na drabine i skakal z koniem w wode przy przeprawie, a swych zolnierzy gotow byl ratowac nawet za cene wlasnego zycia. Wedlug jednej z historii, ktora zanotowal przychylny mu wloski kronikarz Domenico de Gravina, w czasie drugiej wyprawy neapolitanskiej Ludwik Wegierski, szukajac brodu, poslal jednego ze swoich rycerzy do wezbranej rzeki. Kiedy mlodzienca porwal wir, krol natychmiast wskoczyl do wody i uratowal go ze smiertelnego niebezpieczenstwa (Eniko Csukovits, "Ludwig Wegierski i wegierska galaz dynastii Andegawenow. Osobe Karola Roberta przycmil jego syn i nastepca Ludwik Wegierski, o ktorym owczesna Kronika Zagrzebska mowi, ze "byl potezniejszy niz ojciec" ", wSIECI HISTORII, Czerwiec 2014).