Gdy siedzielismy z pudlem na

czatach w parku, paparazzi zrobil nam fotke. *** Zazwyczaj teorie spiskowe pojawiaja sie tam, gdzie prawda jest zbyt trudna - nawet nie tyle do sformulowania, co do zaakceptowania. Stad chetnie tworza takie teorie ci, ktorzy nie chca przyjac do wiadomosci, ze poniesli kleske, bo zawiedli, okazali sie glupi, oderwani od rzeczywistosci, zabrneli w slepy zaulek "chciejstwa", tracac kontakt z zrzeczywistoscia i ignorujac sygnaly ostrzegawcze. Kopalnia historycznych egzemplow do studiowania konspiracjonizmu sa dziewietnastowieczne pisma objasniajace "prawdziwe" przyczyny rewolucji francuskiej dzialaniami czy to gnostycznych spiskow i tajnych stowarzyszen, siegajacych korzeniami starozytnego Babilonu, czy tez zemsta na Kosciele i francuskiej monarchii templariuszy, ktorzy przez piec wiekow przygotowywali im w podziemiu zaglade. Ale glownym powodem, dla ktorego siega sie po hipoteze spisku, jest potrzeba nadania chaosowi sensu. Na swoj sposob doceniam terapeutyczna role "konspiracjonizmu", jako rozpaczliwej obrony rozumu przed absurdem - nawet najbardziej demoniczny spisek jest lepszy od bezradnosci, a wobec wydarzen bezsensownych i przypadkowych jestesmy wlasnie bezradni (Rafal Ziemkiewicz, "Strollowana Rewolucja").